En zo geschiedde. Ik ging mijn baan opzeggen. Vanaf het moment dat ik het hoge woord eruit had gegooid op het werk gingen er al nieuwe deuren open. Ideeën, plannen, voorstellen, nieuwe contacten….
Vandaag is de joggingbroek-episode van mijn leven begonnen. Ik heb een paar maanden geleden mijn baan opgezegd. Na 19 jaar was de koek een beetje op. Het kriebelde al een tijdje. Ik wilde eens iets heel anders maar had – en heb nog steeds - geen idee wat dat ‘andere’ dan moet gaan worden. De afgelopen jaren doemde het ene wilde idee na het andere op. Iets voor mezelf beginnen lijkt me leuk. Ik kom per slot van rekening uit een ondernemersfamilie. Ideeën dus; die waren er wel. Maar de stap nemen om er echt iets mee te doen, dat lukte maar niet. Want wanneer zou ik dat überhaupt moeten doen, een nieuw idee verder uitwerken? Hallo, ik heb een gezin met 3 meiden, mijn werk, hobby’s en ook nog een rijk Netflix-leven. Hartstikke druk allemaal. Waar vind ik de tijd om serieus plannen te maken over een keerpunt in mijn werkende leven?! Niet dus. Dus bleef ik – voorlopig – waar ik was.
Tijdens de lockdown, kreeg ik (net als vele anderen zo begreep ik later) een moment van bezinning. Ik besloot om het anders aan te pakken: ik ga stoppen met mijn werk om dán te onderzoeken wat ik de volgende werkende periode van mijn leven ga doen. Omdenken voor gevorderden. Eerst maar eens die deur van mijn werk dicht en dan gaan er geheid nieuwe deuren open. Mijn lieve man vond het ook een goed plan. Gelukkig zitten we in een situatie waarin we dit financieel ook kunnen doen. Want hé, voor niets gaat de zon op. We besloten dat we wat mijn wegvallende vaste inkomen betreft best even van de zon kunnen leven.
En zo geschiedde. Ik ging mijn baan opzeggen. Vanaf het moment dat ik het hoge woord eruit had gegooid op het werk gingen er al nieuwe deuren open. Ideeën, plannen, voorstellen, nieuwe contacten…. Er was opeens ruimte voor. En nu is het 1 september en is dit de eerste dag van mijn nieuwe leven. Mijn leven in vrijheid. Mijn leven in joggingbroek. Voorlopig.
Yorumlar