Medium staat op het punt om hem op te eten en dat is verboden, jongetjes van vijf opeten.
Joep kwam logeren. Joep (5) is geweldig. Niet alleen heeft Joep blonde krulletjes en een snoetje om op te vreten maar Joep is ook nog eens superwijs. En dat levert leuke gesprekjes op.
Het begint al in de auto waar hij scherpzinnig en uitgebreid vertelt over hoe hij die twee stippen-tekeningen op de opvang heeft gemaakt. Iets met scheerschuim, een penseeltje, … Ik luister wel maar volg het niet helemaal, terwijl hij echt heel helder en in detail zijn verftechnieken beschrijft. Het is heerlijk om naar te luisteren. Veel te wijs voor een jongetje van zijn leeftijd. Intussen let ik ook op de reacties van mijn dochters Small en Medium, die smelten bij zijn verhaal. Medium staat op het punt om hem op te eten en dat is verboden, jongetjes van vijf opeten, dus ik hou haar vanuit mijn achteruitkijkspiegeltje nauwlettend in de gaten.
In het Indonesisch heb je trouwens een woord voor ‘ik vind je zo schattig, ik wil je doodknuffelen’ namelijk: gemes. Geweldig toch?! Maar dat terzijde. Terug naar Joep.
Bruin en gekookt
Thuis vertelt Small aan Joep wat we vanavond gaan eten; patatjes en hamburger. Hamburger? Daar houdt Joep niet zo van. Small snapt meteen wat haar te doen staat en draait het gesprek naar “Het is niet echt een hamburger het is een ander vleesjes. Een heel speciaal vleesje.”
“Wat voor vleesje dan?” vraagt Joep. Hij wil het zien. Ik gebaar stiekem naar Small dat ze het ongebakken vleesje niet moet laten zien en mompel er zachtjes achteraan dat het er straks dan weer heel anders uitziet. Small snapt het en zegt wijs “Ik laat het je straks zien, als het klaar is”. Maar hoe ziet het er straks dan uit, wil Joep weten. “Dan is het rond en bruin” legt Small geduldig uit. “Oh….” zegt Joep “als het bruin is als het gekookt is, dan lust ik het wel. Dan is het vlees van een vis en dat vind ik heel lekker.”
Prima Joep!
Leuk geschreven hoor!!!!!